Je zou denken dat bij de zesde (ja 6) keer Alpe d’HuZes het weer hetzelfde en saai is. Nee, het is ieder jaar weer anders, andere emoties, andere belevenissen, andere mensen, andere plekken om te koken. Dit jaar heb ik ook rustiger aan gedaan om mijn voeten te sparen. Heb zelfs een keer een paar uur vrij genomen en dat kon ik doordat ik in Hendrik-Jan een prima backup had. En de vaste koks Barry en Ad en niet te vergeten Leo van het ‘steamteam’ weten precies wat ze moeten doen. In die paar uur vrij heb ik genoten van de sfeer, achterop de motor met Piet de berg af en weer op. En natuurlijk was het weer een idiote, drukke en emotionele maar zo mooie week. Ik had ook nog een leuk televisie interview, als het ik terug kan vinden zet ik het linkje hierbij. Teslotte, het weer was geweldig, bijna alleen maar zon.