Bangkok
Ondanks de onzekere (en sombere) weersvoorspellingen, fietsten we door een onbewolkt, doch wat heiig en erg warm Bangkok. Het begon op Schiphol. Doordat we onze fietsen meenamen, duurde het allemaal wat langer met inchecken, maar het lukte. De vluchten naar Dubai en Bangkok waren met een Airbus A380, wat een bakbeest en wat gaan er veel mensen in, eigenlijk niet leuk. Maar het is best comfortabel, de luchtdruk is minder laag dan in andere toestellen en het is vrij stil, je hoort de motoren eigenlijk niet meer. Na een stop op Dubai, op tijd (12:30) in Bangkok aangekomen. Het ging langzaam bij de douane, toen onze fietsen vinden en overtollige bagage afgeven. Ze gaan niet voorzichtig met de fietsen om, mijn sleutel was krom, bij Adrie ook een ventiel en hij miste een van zijn bidonhouders. En de fietshoezen hingen er half af. De boel opgetuigd en om 15:00 uur konden we zonder schade op weg. Van het vliegveld afkomen was nog lastig, over een stuk snelweg, daarna Bangkok in over grote wegen met veel verkeer, maar met een goede vluchtstrook om op te fietsen. We hebben een korte route, 25 kilometer gereden. Als afsluiting een Singha bier buiten bij ons hotel, heerlijke garnalen gegeten en door niet slapen en jetlag maar vroeg naar bed. Hopen dat Adrie wat opknapt, want vandaag was hij nog behoorlijk grieperig.
Samut Songkhram
Zo, 87 kilometer gefietst vandaag en dat met die hitte, eigenlijk best een prestatie. En gezien ons gekleurde velletje (knalrood) was het goed weer, nog geen regen gehad. Vanmorgen zijn we vroeg, 7:30, vertrokken uit ons hotel in Bangkok. Een het is een avontuur op zich, in de ochtendspits op de fiets door Bangkok. Erg leuk. En als je Amsterdam gewend bent kun je Bangkok ook. Wat opviel was dat er veel minder traditionele tuk-tuk reden. Ik was in 2007 en in 2008 ook in Bangkok toen zag je veel meer de 4-takt driewielers, nu zijn ze meer en meer vervangen door kleine vrachtwagentjes met een bak achterop. Na Bangkok volgde een lang stuk grote weg uit de stad vandaan, druk, veel lawaai, veel stof, maar met gelukkig weer met een brede vluchtstrook. Kleinere wegen lukt hier niet omdat je een paar rivieren over moet en bruggen zijn alleen gemaakt voor snelwegen en we hebben 2 keer een pontje genomen, ook leuk. Na een paar uur konden we de grote weg af en kwamen door een moerasachtig gebied met veel gecultiveerde poelen (zoutwinning). Zo na de middag bijna bij ons eindpunt van vandaag aangekomen, Samut Songkhram en dus tijd voor een biertje en een lunch, aan de rand van de stad. Hier zijn (gelukkig) geen toeristen en de meiden in het restaurantje spraken geen woord Engels en mijn Thais is ook niet meer wat het ooit geweest is. De bazin kroop in de keuken in de kast en na lang zoeken in een krat vond ze een menukaart waar ook wat gerechten op vertaald waren in het Engels. Zo hebben we onze lunch besteld en vervolgens gingen de drie dames in de weer met plakband om de kaart te repareren en stickers over de sterk verouderde prijzen te plakken. Engelse menukaart in ere hersteld!! Prachtig.
Met het pontje de rivier over en tenslotte aan een Singha biertje op het terras van ons hotel, aan de rivier de Mae Klong. Een mooie kamer, huisje op palen, de fietsen eronder.
De Hond: Om te gaan eten moesten we weer de rivier over met de pont. Aan de oever stond een hond over de rivier te staren, pont komt aan, allemaal scooters eraf. Hond pikt er een uit en loopt op de bestuurster af, zij geeft hem eten en rijdt door. Hij wist precies waarop hij wachtte. Ontroerend.
De Plank: In Samut Songkhram zijn weinig restaurants, wel heel veel eetstalletjes, maar daar is geen bier en we moesten een tijdje rondlopen om wat te vinden, maar het was wel weer een leuke:
We aten bij een restaurant waarvan het eetgedeelte aan de ene kant van de spoorlijn ligt en de keuken aan de andere. Men had gewoon een plank over het spoor en als de trein eraan komt haalde men hem weg. Om de machinist te waarschuwen voor de plank stond er ook nog 3 stoelen op het spoor.
Laem Phak Bia
Vanmorgen weer vroeg vetrokken en de zon scheen weer volop. Hij scheen wat teveel, het werd al snel warm, heel erg warm. En de verbrande plekken van gisteren deden pijn dus ik had me maar weer volledig aangekleed. Dat ging beter. Maar door de hitte, constante tegenwind en een nog niet fitte Adrie hebben we onze eindbestemming niet gehaald. We zijn gestopt na 65 kilometer. Zo’n eerste zware dag als gister hakte er ook in. Leuk plaatsje aan zee, Laem Phak Bia, geen toeristen, leuke ontvangst, goed hier. Een echte Thaise massage (pijnlijk) was goed voor de spieren. Reizen per fiets is zo leuk omdat je veel meer ziet en meemaakt dan normaal. We hebben zulke mooie stadjes gezien en gereden door bos, landerijen met viskwekerijen en heel veel zoutwinningsgronden met bijbehorende opslagschuurtjes. We maken niet veel foto’s, want steeds stoppen op de fiets en de camera uit de tas pakken is vermoeiend en tijdrovend. Je kunt niet alles hebben toch.
Pak Nam Pran
Gisterenavond weer heerlijk gegeten, vroeg naar bed en vroeg weer op zodat we weer om half acht konden vertrekken. Het was rustig in het hotel en er liepen zo’n 7 meiden rond die de tent draaiend hielden en dat deden ze perfect, goed geregeld en heel vriendelijk. We verstonden elkaar niet, maar ze vonden ons wel grappig, zo ongeveer de enige buitenlanders en dan ook nog op de fiets. Toen we vertrokken kwamen ze allemaal naar buiten om ons uit te zwaaien, leuk.
De rit zelf was niet zo bijzonder, de eerste 20 kilometer langs onze kust was mooi, daarna 20 kilometer lang alleen dure hotels en resorts en billbords met die dure hotels en resorts en als ik ergens een hekel aan heb is het dure hotels en resorts en billbords met die dure hotels en resorts, juist. Toen reden we heel lang door Hua Hin, een grote stad. Toen weer resorts en eindelijk reden we weer de natuur in. Er kwamen 2 meisjes op scooters naast ons rijden en vroegen: “where are you bikingâ€, “to Pak Nam Pran†zeiden wij. “Ooooh, exercise†(met een heel lange iiii). Ik dacht nog, wat bedoelt ze het is nog maar 15 kilometer. Maar toen kwamen we plots een gemeen bergje tegen en ik begreep wat ze bedoelde. Ik had nog energie na 70 kilometer fietsen door de tropen en ben even daar berg hard opgetrapt. Boven op Adrie gewacht en toen de afdaling naar het strand in Pak Nam Pran. Een mooie omgeving.
Prachuap Khiri Khan
Net als de Tour de France kent ook de Tour de Thailand een rustdag en we hebben besloten om deze op vrijdag te houden, mede gezien de toch nog problematische hoest van Adrie. De vandaag aangeschafte pillen moeten uitkomst bieden en tevens kunnen we de was laten doen, ons laten masseren en rondhangen in dit uitermate genoeglijke stadje, Prachuap Khiri Khan, en wat mooie foto’s maken. Vandaag was een prachtige rit, meest vlak langs het strand, tussen de zee en bergen in. Heel veel rustige en verlaten stranden, bossen en verder veel agrarisch gebied. Wat een rust, op een klein stukje snelweg na. Aan het einde weer een bergje over en een afdaling naar onze bestemming. Eerst een fijne lunch en vervolgens een leuk hotelletje gezocht. Karel vroeg per mail of we opfietsten met andere toeristen. Maar nee, sinds Bangkok slechts een blanke gezien, een Frans stel met de auto. We zijn een bezienswaardigheid hier, alle Thai zwaaien en roepen naar ons en moedigen ons aan, ze vinden het heel leuk wat we doen.
Nog een dag Prachuap Khiri Khan
In de Lonely Planet staat dat je in deze plaats de allerlekkerste vis kunt eten. Voor weinig. Dat het goed en vers is, dat is duidelijk. Voor de kust wordt de vis gevangen en aan de boulevard gebracht en direct in de restaurants afgeleverd. Er zijn hier enige tientallen barretjes en restaurantjes, maar de enige twee die echt helemaal vol zitten zijn de simpele restaurantjes met de verse vis uitgestald op straat. Je wijst wat vis aan en het wordt bereid, mooi en heerlijk. Daarna nog een borrel gehaald in een wat maffe tent. Vrijdag hebben we uitgeslapen en de dag relaxed doorgebracht, de vieze kleren naar de wasserij gebracht, wat gefietst in de omgeving, massage, lunch, veel foto’s gemaakt, naar fietsenmaker geweest, etc etc. Vanavond maar weer aan de vis en morgen om 6 uur weer op. We proberen 100 kilometer te maken, maar veel is afhankelijk van Adrie’s gezondheid en de buien die ook vandaag al voorkwamen, voor het eerst deze week. Overigens zijn die buien heftig, maar kort en zeldzaam.
Bang Saphan
We zijn aangekomen in Bang Saphan, een klein weinigzeggend plaatsje. Een hotelletje aan het strand en we zien wat barretjes, dus we komen de avond wel weer door. We hebben een lange fietstocht van 93 kilometer achter de rug. De antibiotica slaan aan bij Adrie en dat in combinatie met de rustdag gisteren maakte dat hij weer beter en langer kon fietsen. Om de snelweg te mijden hebben we vandaag alternatieve routes gereden. Het was vaak even zoeken en de wegen werden kleiner en kleiner en we kwamen uiteindelijk op bospaadjes. Offroad dus. Smalle paadjes, door (gelukkig droge) rivierbeddingen, door doornstruiken met gescheurde hemden en bloedende armen tot gevolg. Zelfs moesten we een keer onze fietsen onder een omgevallen boom doorslepen. Allemaal vertragend en vermoeiend, maar erg leuk.
Al met al zijn we iedere dag toch wat kilometers tekort gekomen, maar ja, ziek is ziek. We willen dinsdagavond in Krabi zijn, dus dat wordt nog wat.
Saphli
Een mooie route vandaag, voornamelijk over kleine wegen. De omgeving verandert, wordt steeds groener en heuvelachtiger. We hebben een aantal best pittige klimmen gehad. Best werken in de warmte. Maar dan weer afdalen met een gangetje van tegen de 60 kilometer per uur maakt weer een hoop goed en het bezwete shirt is dan ook zo weer droog. Saphli heet het plaatsje.
Een heerlijke late lunch dan wel voorgerecht, toen wat biertjes en een voortreffelijk diner, grote garnalen met knoflook.
Om nog even terug te komen op Karels vraag over medefietsers, vandaag hebben we de eerste ontmoet. Natuurlijk een Hollander, al 2 jaar op weg van Holland naar Australië. We hebben een tijdje met hem opgefietst, maar hij bleef achter op de beklimmingen haha. Zoals gisteren al gezegd, we zijn op sommige dagen kilometers tekort gekomen door ziekte, Krabi is toch verder dan de oorspronkelijke gedachte 800 kilometer en morgen komt hier ook de tropische storm Gaebi over en we willlen nog een paar dagen genieten van vakantie in Krabi, dus hebben we besloten een klein sprongetje te maken, met trein of taxi om wat kilometers te winnen. De volgende dag fietsen we dan weer verder voor zo’n 80 kilometer en dinsdag doen we er dan weer dik 70 tot Krabi. IJs en weder dienende, het begint al knap slechter te worden, maar ons terras was droog en de honden hielden ons gezelschap.
Plai Phraya
Vandaag 80 kilometer gefietst, op zich niets bijzonders, maar wat was het zwaar! Eerst hebben we met een auto 2 uur gereden, met de fietsen achterin, enerzijds om de verloren kilometers in te halen en anderzijds om de orkaan Gaemi te ontlopen die vandaag Thailand binnenkwam. We zouden ruim onder haar blijven. In Tha Rong Chang zijn we vertrokken en eigenlijk direct begonnen we met klimmen en weer dalen en weer klimmen. En er stond veel wind en zon brandde meest fel en het was heet. De hele 80 kilometer was het bergje op en bergje af en het was zwaar. En we moesten de tocht volbrengen, immers we hadden de kust verlaten en in het binnenland zijn weinig hotels en van de enkele die er waren hadden we er een gereserveerd. Na veel zoeken en vragen vonden we het ding, in Prai Phraya, van de weg af in het bos. Simpele kamers maar leuk gelegen. Op de fiets naar een restaurant in het dorpje. Geen van de meiden sprak Engels en de kaart was uitsluitend in Thai. Een berichtje naar Sandra bracht uitkomst, zij stuurde wat gerechten in fonetisch schrift waarmee wij een van de serveersters konden bestoken. Zij keek verbaasd en knikte ‘ja’. Het eten was iets anders dan gedacht (“no cullyâ€), maar toch, we hebben eerlijk gegeten. Nog even in het bos bij onze kamer een glaasje wijn. Moe, maar voldaan.
http://www.sports-tracker.com/#/workout/hermlam/eulmpe17viqruahb
Ao Nang
Wat een prachtige route vandaag! Hele mooie kalksteenformaties die als torens uit het land steken, soms wel erg hoog. En verder heel veel bos en groen en kokos- en bananenbomen. Een heel ander landschap dan de kust aan de andere kant. We moesten nog wel regelmatig klimmen, maar in tegenstelling tot gisteren ging het nu meer omlaag dan omhoog. We daalden immers weer af naar de kust, aan de andere kant van Thailand. Inmiddels hebben we ons einddoel, Krabi bereikt. Of eigenlijk iets verder, we zitten in Ao Nang, aan een prachtige kust. Dit is wel veel toeristischer, dat hadden we nog niet gezien, maar het is vrij rustig, dus daar kunnen we wel aan wennen. Een paar dag ontspannen, zwemmen, snorkelen, eten (natuurlijk), massage en we zien wel. Ik wist niet waar de orkaan zich toen bevond, maar in Ao Nang was ie niet, het was prachtig weer. Overigens hebben we vandaag voor het eerst een bui over ons heen gehad, duurde maar even en na een stukje fietsen waren we weer droog.
De tweede dag in Ao Nang zijn we wezen varen naar Railay, in een woord geweldig. Dit is een van de mooiste plekjes op aarde. Mooie stranden, rots die loodrecht uit zee oprijzen, druipsteen enzovoort. En ook een hotel met een bar en daar waren de biertjes vele malen duurder dan dat we gewend waren, maar het was het waard!
De laatste dag in Ao Nang hebben we wederom een boot genomen, ditmaal naar Ko Phi Phi, maar dat was een tegenvaller. Het klinkt idyllisch en dat was het voreger ook maar nu is het zo toeristisch, met vreetschuren vol Koreaanse tourgroepen aan het lopend buffet. Maar goed, de bootreis was leuk en we hebben een barretje gevonden en wat gelezen. Een rustige avond bij ons hotel en de bar en massage om de hoek. De avond afgesloten met een heerlijk visdiner en een biertje in het centrum.
Krabi
Onze fietstocht ging van Bangkok naar Krabi en we hebben deze 3 hiervoor eigenlijk al afgesloten nog voorbij Krabi, in Ao Nang. De fietsen gestald daar en vakantie gehouden. Maar we zijn vandaag weer onderweg gegaan naar in Krabi. Daar hebben we een lunch genomen voordat we de laatste rit naar het vliegveld van Krabi hebben genomen. De lunch was natuurlijk in gepaste stijl met een Singha.
Uiteindelijk hebben we zo’n kleine 750 kilometer gefietst:
Proloog | 25 km | Bangkok |
Etappe 1 | 87 km | Samut Songkhram |
Etappe 2 | 65 km | |
Etappe 3 | 84 km | |
Etappe 4 | 88 km | |
Rustdag | ||
Etappe 5 | 93 km | |
Etappe 6 | 104 km | |
Etappe 7 | 80 km | Plai Phrara |
Etappe 8 | 73 km | |
Vakantie | ||
Etappe 9 | 32 km |