2000 Reisverslag Andalusie

Geschreven door Jet.

Malaga, El Morche
Na een woelige week gaan we eindelijk naar Spanje. We moeten om 5 uur op en gaan richting Schiphol. We gaan naar Andalusië, heerlijk.
Het begint goed. Jetje heeft namelijk een blaasontsteking en dus penicilline, geen drank, geen seks, geen zon, niet in de zee, geen koud water!. Alle dingen die heerlijk zijn en die je in Spanje kunt doen. We zullen het nog wel eens zin of ik me daar aan ga houden!
In Malaga aangekomen huren we een Renaultje Megane, prima wagentje met airco!
Rijden maar. Nou ja, dat rijden dat ging wel, maar een hotelletje vinden was toch wel even een ander verhaal, want allemaal festivals, juist in deze week. Op naar Nerja dan maar en nee hoor geen hotel, alles COMPLETO. Jammer want het leek ons een leuk plaatsje, maar wellicht een andere keer?
We rijden een klein plaatsje binnen “El Morche”, we reden er dwars doorheen en er stond ook maar één hotel, bij deze maar snel gevraagd en ja hoor nog een kamertje vrij, bingo.
Helaas is het kamertje maar voor 1 nacht, dit ivm met de Feria. De man in kwestie zegt ons dat het een moeilijke week voor ons zal worden om een kamer te vinden, maar daar komen we later zelf wel achter.
El Morche is een piepklein plaatsje, straaltje gas en je bent er doorheen. Bijna alle huizen staan te koop en Toerisme hier wil (gelukkig) niet echt vlotten. Maar wat ze hier wel hebben, en daar hebben Herman en ik het nog steeds over: een restaurantje met alleen maar Spanjaarden met de lekkerste (hele) inktvis ooit, met onmisbaar veel knoflook. Zalig. Met uitzicht op zee.

La Rabita (na 8 uur rijden, 80 km)
Een ware ramp.
Vroeg opgestaan om verder te reizen richting Almeria (op aanraden van de hotelbaas).
Nerja, Rincon de la Victoria, Salobrena… we hebben ze allemaal gehad, ik spreek inmiddels vloeiend de zin: Heeft u een kamer voor 2, in het Spaans. Herman heeft tenminste 20 Hostals gezien met de brandende vraag: heeft u plaats voor vannacht, het antwoord mag duidelijk zijn.
Zes uur later, na een overheerlijke lunch (godver wat is het eten hier zalig zeg). Vanaf nu hebben we een lievelingskostje (ondanks de stress van het zoeken naar een kamer): Boquerones, inktvis, gamba’s met zeezout en ajo (onthoud: Knoflook).
We kunnen er tegen aan, we besluiten dat ik het maar een keer moet vragen nu, we komen bij een hotel aan en ja hoor, bingo. Weliswaar voor 1 persoon, maar bedje bij gezet en klaar is kees. We besluiten voor de zekerheid om 2 dagen te blijven, dat blijkt een goed plan te zijn. Want ook hier is het vriendelijke en leuk. Het dorpje heet La Rabita en is 200 meter breed. Er zijn geen toeristen, alleen Spanjaarden, het is een superplekje. Er liggen hier allemaal oude vissersbootjes op het strand. En we treffen een leuk tentje met heerlijke visjes en paella. En Jetje heeft een nieuw drankje ontdekt: Tinto de Verona, een rood zoet zomerwijntje, en ja ik weet het, ik mag eigenlijk geen alcohol, maar het is zo lekker. Alles wat niet mag heb ik reeds overtreden. Er loopt hier een dorpswolfje rond, echt zo’n leuk brak beestje, we noemen hem wolffie. Hij is vooral helemaal gek op de franjes aan mijn pareo.
In de avond zit iedereen rond het kleine dorpsplein te roddelen en te ouwehoeren, echt een heel leuk sfeertje, heel erg dorps. Herman en ik zitten ook lekker te dromen om over 8 jaar hier een leuk strandhuisje neer te zetten met lavendel, zonnebloemen, visjes, wijntjes, veel knoflook en relaxen, maar dit komt omdat er hier zo’n lekker sfeertje hangt. We hopen dat het ooit zover komt.
Weer heerlijke visjes gegeten bij hetzelfde strandtentje, wederom erg lekker.
Volgende dag: visjes eten, waterfietsen, zonnen, zwemmen, met wolffie spelen, relaxen dus.

Granada
Vroeg opstaan want we gaan het binnenland in. We nemen een prachtige route van La Rabita naar Granada. Langs de bergen van de Siërra Nevada, echt heel erg mooi. Eenmaal in Granada volgen we de weg naar het prachtige Alahambra Paleis, helaas zullen we niet weten of dit waarheid is, want eenmaal daar aangekomen blijken de tickets uitverkocht. We lopen er een rondje omheen en gaan weer verder met de auto naar Anteqeura, een prachtige mooie route. Het doet me denken aan California, nog nooit geweest maar toch. Rood steen, wild west, veel olijvenbomen, prachtige uitzichten. Iets verder op vermoeden wij dat er een aardbeving is geweest, alle huizen zijn stuk en verlaten. We besluiten om naar de grafkelders van El Romenal te gaan, want dat staat in ons gidsje. Hoe die er uit zien zullen we in een boekje moeten opzoeken want: ze zijn dicht.
Maar we worden beloond. We rijden door Antequera naar El Torcal, echt te mooi voor woorden, 1300 meter hoge labyrint gebergte, prachtig. Wandelen mogen de andere toeristen doen want het is al 36 graden.
We besluiten om richting Ronda te gaan, de bedoeling is dan ook dat we daar gaan slapen. Herman rijdt verkeerd, dus Jetje zeuren, maar wel een hele mooie verkeerde route dus dat maakt een hoop goed. Soort van Amerika (zo stel ik me dat dan voor). In Ronda aangekomen krijg ik het megaheet en wil meteen weg.
Biertje, wijntje, tapas en gaan (Herman baalt, is wel logisch ook). Eenmaal door het centrum van Ronda zien we dat het toch wel erg mooi en romantisch is, maar we rijden toch naar de kust.

San Luis de Sabanillas
De route naar de kust is prachtig, waar het net nog rotsen en rood zand was, zijn we nu omring door groene bergen, een heel mooi gebied. Eenmaal in San Pedro de Alcantara begint de ellende (het valt mee) die ik heb veroorzaakt, met weer de brandende vraag of er plek is in het hotel. In Marbella krijgen we meteen ruzie met een man uit het niets, maar gek genoeg biedt hij daarna zijn slaapkamer aan. Verder….
Marbella is enorm toeristisch en luxe, uit de kluiten gewassen overdreven luxe, dus gas er op. Onderweg naar Viva de La Olievlek. Ok, het is overdreven, maar we komen bij een plaatsje dat San Luis de Sabanillas heet en vinden een prima 1-ster hostelletje bij een heel aardig dametje. We besluiten meteen voor 2 nachtjes te boeken.
We gaan lekker naar het strand…. Met de voeten in het zand….en die afvegen met je hand… Niet helemaal happy, want onze voeten zitten onder de olie. Er is onlangs een idioot geweest die verderop voor de kust behoorlijk wat olie heeft gedumpt, niet echt fijn.
We ontmoeten een dorpeling: Rafaël. Beetje norse vent maar wel aardig. We brabbelen in het Spaans met hem en doen net of we hem volgen en hij ons. Gaat prima. Hij zet ons aan de Manzanilla sherry, errug lekkur! En daarbij gaat de sherry wel erg hard. En iedereen in de kroeg maakt ruzie, behalve wij!
De volgende ochtend lichte pijn in het hoofd, een ontbijtje gehaald bij een bakkertje, weer bijzonder lekker. We gaan vandaag naar Gibraltar.

Gibraltar
In Gibraltar aangekomen, druk druk druk. We zetten de auto ergens op een P neer en besluiten te gaan lopen. Die rots is het mooist, leuk sfeertje Engels, Arabisch en Spaans. Niet echt super vind ik maar wel aardig. Pokke eind gelopen om bij Punta de Europa te komen en je raadt het al: doodlopende weg. Busje weer terug naar de auto. Vanuit Gibraltar via Algecerias naar Tarifa.

Tarifa
Dit is echt zo gaaf! Wat een leuk apart plekje. Dit is het zuidelijkste puntje van Spanje en vanaf het strand zie je ook Marokko in de verte. Tarifa is erg relaxed, allemaal surfboys- en girls, super sfeertje, kleurrijk, jonge mensen. Ik ben meteen al verkocht aan La Tribu, een heel leuk tentje met Cafe del Mar muziek, Triphop en lekkere broodjes.
We krijgen een hotel met 4 bedden, het enige wat ze hebben. Wij zijn helemaal blij, leuk en mooi hotel. We willen dan ook nog een dag blijven. 2e dag. Herman ligt lekker op zijn handdoek, redelijk ver van het water. Hoe het gebeurt gebeurt het, de zee is wild en Herman daarna ook, want de zee raakt Herman. Einde stranddag. We gaan maar zuipen en paella eten. Vroeg naar bedje. En Jet droomt over buitenaardse ontvoeringen.

Portugal
Herman maak je borst maar nat want je gaat Meriam ontmoeten, mijn vriendinnetje en die is nog wilder en gekker dan ik! We liggen op het strand van Portugal en besluiten Meriam op te zoeken. We zijn via Sevilla gereden want een andere weg kon niet. Heel erg druk hier in Portugal, Villa nova de Cacela, want alle Portugezen hebben vakantie, fijn!
En de volgende dag Meriam gevonden. Zuipen en vreten kan beginnen!

Verhaaltje Meriam (moeilijk te ontcijferen na alle drank):
“Lieve Jet en Herman, We zitten hier heerlijk op Manta Rita biertjes te drinken en lekker te ouwehoeren. Errug gezellig! Ben blij je weer te zien Jetje. Als we terug zijn in Olanda moeten we elkaar vaker zien. Ik mis de dingen die we altijd samen deden Gaan we doen! Nog veel plezier en Love Ya”.
Meriam

Sevilla
Afscheid genomen van iedereen en dus naar Sevilla. We vinden een heel erg leuk hotel met Moors sfeertje. We hebben lekker een wandelingetje gemaakt door Sevilla. Het is wel heel erg heet maar wel gaaf. We hebben een tapas- en wijntochtje gehouden. Erg leuke stad.

Los Canos de Mecca
Van Sevilla naar Los Canos de Meca, een of andere waanzinnig gaaf hippie oord. Iedereen op het strand naakt, dreadlocks, vieze ongewassen mensen, nomadententen en een gaaf uitzicht. Helaas is er in het hotel maar voor 1 nacht plaats.
Verder gaan we via Barbate terug naar Sabinillas nog even lekker eten en relaxen en uiteindelijk eindigen we in Nerja, waar nu wel plek is.
Al met al een leuke vakantie, heerlijk gegeten, veel gedronken en erg veel gereden langs prachtige stranden, bergen, wildwest en ga zo maar door..
Uiteraard wil Jetje hier wel wonen.
Herman zegt dat Jetje overal wel wil wonen.

Leave a Reply